92
Εκδόσεις ΜΠΑΧΑΡΑΚΗ – Βιολογία Θετικών Σπουδών
Άρα το αλληλόμορφο που είναι υπεύθυνο για την ασθένεια κληρονομείται με
υπολειπόμενο τρόπο.
Επιπρόσθετα, από το παραπάνω γενεαλογικό δένδρο 3 παρατηρούμε, ότι
πατέρας που δεν έχει την ασθένεια, το άτομο
Ι1
, αποκτά κόρη με την ασθένεια, το
άτομο
II4
. Έτσι διαπιστώνουμε ότι το αλληλόμορφο που καθορίζει την ασθένεια
αποκλείεται να κληρονομείται με φυλοσύνδετο τρόπο. Αυτό γιατί γνωρίζουμε ότι
τα θηλυκά άτομα παίρνουν από ένα Χ φυλετικό χρωμόσωμα από τους δύο γονείς
τους. Έτσι από τη στιγμή που αποδείξαμε ότι το αλληλόμορφο που καθορίζει την
ασθένεια κληρονομείται με υπολειπόμενο τρόπο, εάν θεωρούσαμε ότι το
υπολειπόμενο αλληλόμορφο είναι φυλοσύνδετο τότε το άτομο
II4
θα είχε
γονότυπο Χ
α
Χ
α
. Έτσι θα έπρεπε να κληρονομήσει το ένα Χ
α
υπολειπόμενο
αλληλόμορφο από τον πατέρα της. Επομένως το άτομο
Ι1
θα είχε γονότυπο Χ
α
Υ
και θα έπασχε (άτοπο).
Άρα το αλληλόμορφο που καθορίζει την ασθένεια κληρονομείται με αυτοσωμικό
τρόπο.
Η αιμορροφιλία κληρονομείται με υπολειπόμενο φυλοσύνδετο τρόπο.
Με βάση το γενεαλογικό δένρο 2 θα έχουμε:
Συμβολισμός
Αλληλομόρφ
ου
Ιδιότητα που ελέγχει το αλληλόμορφο
Πιθανοί
γονότυποι
Χ
Α
:
Επικρατές αλληλόμορφο υπεύθυνο για τη
φυσιολογική πήξη του αίματος
Θηλυκά:
X
Α
X
Α
, X
Α
X
α
Αρσενικά:
X
Α
Υ
Χ
α
:
Υπολειπόμενο αλληλόμορφο υπεύθυνο για
την αιμορροφιλία Α
Θηλυκά: X
α
X
α
Αρσενικά:
X
α
Υ
Στον άνθρωπο η παρουσία του Υ φυλετικού χρωμοσώματος καθορίζει το
αρσενικό άτομο και η απουσία του το θηλυκό. Επομένως τα αρσενικά άτομα θα
έχουν ΧΥ φυλετικά χρωμοσώματα και τα θηλυκά ΧΧ.
Όπως γνωρίζουμε τα αρσενικά άτομα κληρονομούν το Χ φυλετικό χρωμόσωμα
από τη μητέρα τους και το Υ από τον πατέρα τους. Έτσι, αφού προκύπτει αγόρι
ΙΙ2
με αιμορροφιλία και γονότυπο
Χ
α
Υ
, διαπιστώνουμε ότι η μητέρα του, το άτομο
Ι2
θα έχει γονότυπο
Χ
Α
Χ
α
αφού έχει φυσιολογικό φαινότυπο. Επίσης, γνωρίζουμε ότι
οι θηλυκοί απόγονοι κληρονομούν από ένα Χ φυλετικό χρωμόσωμα από τη
μητέρα και τον πατέρα τους. Αφού προκύπτει η κόρη
ΙΙ4
που πάσχει από




