185 / 264
186
Εκδόσεις ΜΠΑΧΑΡΑΚΗ – Βιολογία Θετικών Σπουδών
Αναλυτικότερα, επιτελώντας και τις κατάλληλες διασταυρώσεις για να
απορρίψουμε την περίπτωση το αλληλόμορφο γονίδιο για την ασθένεια να
κληρονομείται με υπολειπόμενο τρόπο έχουμε:
Εάν είναι Αυτοσωμικό
Εάν είναι Φυλοσύνδετο
Επομένως το αλληλόμορφο που είναι υπεύθυνο για την ασθένεια
κληρονομείται με επικρατή τρόπο.
Επίσης, το αλληλόμορφο που είναι υπεύθυνο για την εκδήλωση της ασθένειας
Ι κληρονομείται με αυτοσωμικό τρόπο. Εάν ήταν φυλοσύνδετο τότε θα έπρεπε
η υγιής κόρη Χ
α
Χ
α
να κληρονομεί ένα Χ
α
από τη μητέρα της και ένα Χ
α
από τον
πατέρα της, ο οποίος θα είχε γονότυπο Χ
α
Υ δηλαδή θα ήταν υγιής (άτοπο).
Συμβολισμός
Αλληλομόρφου
Ιδιότητα που ελέγχει το αλληλόμορφο
Πιθανοί
γονότυποι
Α:
επικρατές αλληλόμορφο υπεύθυνο για την
έκφραση της μονογονιδιακής ασθένειας Ι
:
ΑΑ, Αα
α:
υπολειπόμενο αλληλόμορφο υπεύθυνο για το
φυσιολογικό φαινότυπο
:
αα
Αφού οι γονείς πάσχουν μπορεί να έχουν γονότυπο ΑΑ ή Αα. Εφόσον, όμως
αποκτούν υγιή κόρη με γονότυπο αα, θα πρέπει να της κληροδοτήσουν από
ένα α υπολειπόμενο αλληλόμορφο. Επομένως, και οι δύο θα έχουν γονότυπο
Αα
.
Όσον αφορά στη μονογονιδιακή ασθένεια ΙΙ, αφού από γονείς που δεν έχουν
την ασθένεια, προκύπτει παιδί με την ασθένεια, διαπιστώνουμε ότι το
αλληλόμορφο γονίδιο που είναι υπεύθυνο για την ασθένεια κληρονομείται με
υπολειπόμενο τρόπο. Αυτό γιατί εάν ήταν επικρατές, τότε οι γονείς θα έπρεπε
P
1
αα
(
)
αα
Γαμέτες
α
α
F
1
αα
Φαινοτυπική
αναλογία
100% ασθενής (Άτοπο)
P
1
Χ
α
Χ
α
(
)
Χ
α
Υ
Γαμέτες
Χ
α
Χ
α
, Υ
F
1
Χ
α
Χ
α
, Χ
α
Υ
Φαινοτυπική
αναλογία
100% ασθενής (Άτοπο)