186 / 264
187
Βιολογία Θετικών Σπουδών – Εκδόσεις ΜΠΑΧΑΡΑΚΗ
να είναι ομόζυγοι για το υπολειπόμενο χαρακτηριστικό, ενώ το παιδί τους θα
έπρεπε να έχουν ένα τουλάχιστον επικρατές αλληλόμορφο (άτοπο).
Αναλυτικότερα, επιτελώντας και τις κατάλληλες διασταυρώσεις για να
απορρίψουμε την περίπτωση το αλληλόμορφο γονίδιο για την ασθένεια να
κληρονομείται με επικρατή τρόπο έχουμε:
Αυτοσωμικό
Φυλοσύνδετο
Επομένως, αποκλείεται το αλληλόμορφο που είναι υπεύθυνο για την ασθένεια
να κληρονομείται με επικρατή τρόπο. Άλλωστε γνωρίζουμε ότι στην επικρατή
κληρονομικότητα, κάθε ασθενής έχει έναν τουλάχιστον ασθενή γονέα. Άρα,
το
αλληλόμορφο που είναι υπεύθυνο για την ασθένεια κληρονομείται με
υπολειπόμενο τρόπο.
Επίσης, το αλληλόμορφο που είναι υπεύθυνο για την εκδήλωση της ασθένειας
ΙΙ κληρονομείται με αυτοσωμικό τρόπο. Εάν ήταν φυλοσύνδετο τότε θα έπρεπε
η ασθενής κόρη Χ
β
Χ
β
να κληρονομεί ένα Χ
β
από τη μητέρα της και ένα Χ
β
από
τον πατέρα της, ο οποίος θα είχε γονότυπο Χ
β
Υ δηλαδή θα ήταν ασθενής
(άτοπο).
Συμβολισμός
Αλληλομόρφου
Ιδιότητα που ελέγχει το αλληλόμορφο
Πιθανοί
γονότυποι
Β:
επικρατές αλληλόμορφο υπεύθυνο για τον
φυσιολογικό φαινότυπο
:
ΒΒ, Ββ
β:
υπολειπόμενο αλληλόμορφο υπεύθυνο για την
έκφραση της μονογονιδιακής ασθένειας ΙΙ
:
ββ
Αφού οι γονείς είναι υγιείς μπορεί να έχουν γονότυπο ΒΒ ή Ββ. Εφόσον όμως
αποκτούν ασθενή κόρη με γονότυπο ββ, θα πρέπει να της κληροδοτήσουν
από ένα β υπολειπόμενο αλληλόμορφο. Επομένως και οι δύο θα έχουν
γονότυπο
Ββ
.
Συνολικά οι γονότυποι των γονέων:
P
1
ββ
(
)
ββ
Γαμέτες
β
β
F
1
ββ
Φαινοτυπική
αναλογία
100% υγιής (Άτοπο)
P
1
Χ
β
Χ
β
(
)
Χ
β
Υ
Γαμέτες
Χ
α
Χ
α
, Υ
F
1
Χ
β
Χ
β
, Χ
β
Υ
Φαινοτυπική
αναλογία
100% υγιής (Άτοπο)