202
Εκδόσεις ΜΠΑΧΑΡΑΚΗ – Βιολογία Θετικών Σπουδών
Να γράψετε το mRNA και να σημειώσετε τον προσανατολισμό του.
(μονάδες 2) Nα αιτιολογήσετε την απάντησή σας. (μονάδες 4) (Μονάδες 7)
Δ4.
Σύμφωνα με την
Εικόνα 2
, να γράψετε την αλληλουχία μήκους έξι ζευγών
βάσεων που αναγνωρίζει η περιοριστική ενδονουκλεάση, την οποία
προσδιορίσατε στο ερώτημα Δ1, για την κλωνοποίηση του γονιδίου.
(Μονάδες 5)
Δ5.
.
Να εξηγήσετε γιατί η κλωνοποίηση του γονιδίου της
Εικόνας 2
στο
πλασμίδιο της
Εικόνας 1
μπορεί να οδηγήσει
i) στη δημιουργία βακτηριακών κλώνων που παράγουν το ολιγοπεπτίδιο και
ii)
.
στη δημιουργία βακτηριακών κλώνων που δεν παράγουν το
.
ολιγοπεπτίδιο παρόλο που περιέχουν το ανασυνδυασμένο πλασμίδιο.
(Μονάδες 6)
Απάντηση:
Δ1.
Γνωρίζουμε ότι η περιοριστική ενδονουκλεάση θα πρέπει να έχει μία θέση
αναγνώρισης στο φορέα κλωνοποίησης. Έτσι, από τη στιγμή που οι
περιοριστικές ενδονουκλεάσες α και β έχουν δύο θέσεις αναγνώρισης στο
πλασμίδιο, δεν είναι οι κατάλληλες για τη χρήση του πλασμιδίου αυτού ως
φορέα κλωνοποίησης. Επίσης η περιοριστική ενδονουκλεάση γ απορρίπτεται
από τη στιγμή που κόβει το πλασμίδιο μέσα στον υποκινητή, κάτι που θα
επηρεάσει τη μεταγραφή του γονιδίου (αφού τα βακτήρια έχουν όλους τους
μεταγραφικούς παράγοντες που απαιτούνται για τη μεταγραφή του γονίδιου).
Επομένως, κατάλληλη περιοριστική ενδονουκλεάση είναι η δ, καθώς έχει μία
θέση αναγνώρισης στο φορέα κλωνοποίησης και δεν κόβει μέσα σε κάποια
σημαντική αλληλουχία του πλασμιδίου.
Σημ.: Το παραπάνω πλασμίδιο αποτελέι μάλλον φορέα έκφρασης και όχι
φορέα κλωνοποίησης. Οι φορείς έκφρασης, σε αντίθεση με τους φορείς
κλωνοποίησης, περιέχουν υποκινητές και ρυθμιστικές περιοχές για την
αποδοτική μεταγραφή των γονιδίων που εισάγονται και την μετάφρασή τους
σε πρωτεϊνες. Για το λόγο αυτό απορρίπτεται η ενδονουκλεάση γ, καθώς κόβει
στον επιλεγμένο υποκινητή του πλασμιδίου. Αν βέβαια ο συγκεκριμένος
υποκινητής αφορά σε κάποιο άλλο, τυχαίο, γονίδιο του πλασμιδίου, τότε δεν
θα είχαμε κάποιο λόγο να απορρίψουμε τη χρήση της περιοριστικής
ενδονουκλεάσης γ.
Δ2.
.
Κατά τη διαδικασία κλωνοποίησης του ανασυνδυασμένου DNA υπάρχει και
το στάδιο επιλογής των κυττάρων-ξενιστών που έχουν προσλάβει το
ανασυνδυασμένο (ή μη) πλασμίδιο από εκείνα που δεν το έχουν προσλάβει.




