73 / 112
ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ
94
ΘΕΜΑ 32
Ποίαν ὁδόν τράπωµαι;
ΕΥΘΕΙΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
Π. 83
ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΙ ΠΡΟΣ∆ΙΟΡΙΣΜΟΙ (∆ΟΤΙΚΗ)
Π. 55
ΕΝ∆ΟΙΑΣΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Π. 80 - 81
ΚΕΙΜΕΝΟ
136.
'A
ll
'
oátoj mÒnoj tÕ sumbhsÒmenon ºgnÒei; `Ume‹j d aÙtoˆ dhmos…v pîj diškeisqe;
OÙ p£ntej prosedok©te F…lippon tapeinèsein Qhba…ouj
,
Ðrînta aÙtîn t¾n qrasÚthta
,
kaˆ
tù m¾ boÚlesqai dÚnamin ¢nqrèpwn ¢p…stwn ™pauxÁsai; LakedaimÒnioi d oÙ meq
'
¹mîn
t¢nant…a Qhba…oij ™pršsbeuon
,
kaˆ teleutîntej prosškrouon fanerîj ™n Makedon…v kaˆ
dihpeiloànto to‹j tîn Qhba…wn pršsbesin; AÙtoˆ d oÙk ºpÒroun kaˆ ™foboànto oƒ tîn
Qhba…wn pršsbeij; Qettaloˆ d oÙ kategšlwn tîn ¥llwn
,
Øpr aØtîn f£skontej t¾n
strate…an enai; 137. Tîn d
'
˜ta…rwn tinj tîn Fil…ppou oÙ diarr»dhn prÒj tinaj ¹mîn
œlegon Óti t¦j ™n Boiwto‹j pÒleij katoikie‹ F…lippoj; Qhba‹oi d
'
oÙk ™xelhlÚqesan
pandhme…
,
¢pistoàntej to‹j pr£gmasin; `Um‹n d taàq
'
Ðrîn oÙk œpemyen ™pistol¾n Ð
F…lippoj
,
™xišnai p£sV tÍ dun£mei bohq»sontaj to‹j dika…oij; Oƒ d nàn polemikoˆ kaˆ t¾n
e„r»nhn ¢nandr…an kaloàntej
,
oÙ diekèlusan Øm©j ™xelqe‹n e„r»nhj kaˆ summac…aj Øm‹n
gegenhmšnhj
,
dedišnai f£skontej m¾ toÝj stratiètaj Ømîn Ðm»rouj l£bV F…lippoj;
ΑΙΣΧΙΝΟΥ, Περί τῆς παραπρεσβείας 136 - 137
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
διάκειµαι
: βρίσκοµαι σε κάποια ψυχολογική
κατάσταση, έχω διαθέσεις (φιλικές, εχθρικές κλπ)
προσδοκάω, -ῶ:
(+αιτ. / απολ.) περιµένω, αναµένω /
(+τελ. ή ειδ. απαρεµφ.) προσδοκώ
ἐπαυξάνω ή ἐπαύξω
: (+αιτ.) αυξάνω, µεγεθύνω κάτι
πρεσβεύω
: (απολ.) είµαι µεγαλύτερος, έχω πρωτεία /
είµαι ή στέλνοµαι ως πρεσβευτής / (+ αιτ.)
διαπραγµατεύοµαι κάτι / κυβερνώ / τιµώ / Μ. ενεργώ
ως πρεσβευτής / στέλνω πρέσβεις / Π. στέλνοµαι ως
πρεσβευτής
διαπειλέω, -ῶ:
(+δοτ.) απειλώ κάποιον
ἀπορέω, -ῶ:
(+αιτ. / +εµπροθ. / +πλάγια ερωτηµ. /
+τελ. απαρεµφ.) απορώ, είµαι σε αµηχανία, απορώ
και δεν γνωρίζω / (+γεν.) στερούµαι, έχω ανάγκη
καταγελάω, -ῶ:
(+γεν. / απολ.) εµπαίζω, περιγελώ
κάποιον / (σπ. +αιτ.) χλευάζω κάποιον
διαρρήδην
: (επιρ.) κατηγορηµατικά, ρητά
κατοικίζω
: (+αιτ.) εγκαθιστώ κάποιον σε κάποιο τόπο
/ ιδρύω αποικία / αποικίζω
ἀπιστέω, -ῶ:
(απολ. / +δοτ.) δεν πιστεύω, δεν
εµπιστεύοµαι / δυσπιστώ / παρακούω / (+ειδ.
απαρεµφ.) αµφιβάλλω ότι / Π. δεν γίνοµαι πιστευτός
διακωλύω
: (+αιτ. / +αιτ. +τελ. απαρεµφ.) εµποδίζω
κάποιον (να)