92 / 112
ΕΝΟΤΗΤΑ 1
η
113
&
ΣΧΟΛΙΑ - ΘΕΜΑ 41
προειπεῖν:
τελ. απαρεµφ. αντικ. στο ρ.
βούλοµαι
/
∆ηµοσθένην
: υποκ. των απαρεµφ.
λέξειν - ἀνοίσειν
,
ετεροπροσωπία /
ὡς ἡ πόλις ... πολλά - ὑπ' ἐµοῦ δέ καταβέβλαπται:
β' ουσες ειδικές προτ., εισάγονται
µε τον ειδικό σύνδεσµο
ὡς
, γιατί δηλώνουν υποκειµενική γνώµη, εκφέρονται µε οριστική, γιατί
δηλώνουν το πραγµατικό και λειτουργούν ως αντικ. στο
λέξειν
/
πολλά
: σύστοιχο αντικ. στο ρ.
ὠφέληται
/
ἀνοίσειν
: ειδ. απαρεµφ. αντικ. στο ρ.
πυνθάνοµαι
/
ὥστε οὐκ ἀποχρῇ αὐτῷ + τούτων
κατηγορεῖν:
–
(ἀλλά) καί τήν ἡσυχίαν… διαβάλλει – (καί) τῆς σιωπῆς µου κατηγορεῖ:
β' ουσες
συµπερασµατικές προτ., εισάγονται µε το συµπερασµατικό σύνδεσµο
ὥστε
, εκφέρονται µε οριστική,
γιατί δηλώνουν το (αντικειµενικά) πραγµατικό και λειτουργούν ως επιρ. προσδ. του αποτελέσµατος στο
ρ.
ἐστιν
/
αὐτῷ
: δοτ. προσωπική από το απρ. ρ.
ἀποχρῇ
/
εἴ τι πεπολίτευµαι παρ' ὑµῖν ἐγώ - εἴ τινας
δηµηγορίας εἴρηκα:
β' ουσες αιτιολογικές προτ., εισάγονται µε τον αιτιολογικό σύνδεσµο
εἰ
, γιατί
δηλώνουν υποθετική αιτιολογία, εκφέρονται µε οριστική, γιατί δηλώνουν το πραγµατικό · λειτουργούν
ως επιρ. προσδ. της αιτίας στο
κατηγορεῖν
/
τούτων
: εµφατική - ανακεφαλαιωτική χρήση της δεικτικής
αντωνυµίας, ως προσδ. της αιτίας στο
κατηγορεῖν /
κατηγορεῖν
: τελ. απαρεµφ. ως υποκ. στο απρ. ρ.
ἀποχρῇ
(
µου:
ενν. αντικ. στο απαρεµφ.) /
µου (κατηγορεῖ)
: γεν. υποκ. στο
σιωπῆς / ἵνα µηδείς ...
παραλείπηται:
β'ουσα τελική προτ., εισάγεται µε τον τελικό σύνδεσµο
ἵνα
, εκφέρεται µε υποτακτική,
γιατί δηλώνει σκοπό προσδοκώµενο και λειτουργεί ως επιρ. προσδ. του σκοπού στο ρ.
κατηγορεῖ /
µου (διατριβάς):
γεν. υποκ. στο
διατριβάς / ὡς ἐγώ τήν γραφήν ... διά τήν πρός αὐτόν ἔχθραν:
β' ουσα
ειδική προτ., εισάγεται µε τον ειδικό σύνδεσµο
ὡς
, γιατί δηλώνει υποκειµενική γνώµη, εκφέρεται µε
οριστική, γιατί δηλώνει το πραγµατικό και λειτουργεί ως αντικ. στο
λέγων
/
τήν γραφήν:
σύστοιχο αντικ.
στο
ἐγραψάµην
/
ἐνδεικνύµενος:
αιτιολ. µτχ. συνηµ. στο υποκ. του ρ.
ἐγραψάµην
, λειτουργεί ως επιρ.
προσδ. της αιτίας στο ρ. (η µτχ. συνδέεται παρατακτικά µε τον εµπροθ. προσδ. της αιτίας
οὐχ ὑπέρ τῆς
πόλεως,
παράλλαξη, βλ. Π. 227β.9).
ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
1. α. Να αναγνωρίσετε τις δεικτικές αντωνυµίες του κειµένου.
β. Να γράψετε τους παρακάτω τύπους στις πλάγιες πτώσεις του άλλου αριθµού:
δηµιουργός, ἀσυκοφάντητος,
κρίσεως, ἔχθραν.
2. α.
"ἡ πόλις .... καταβέβλαπται":
να µετατρέψετε την παθητική σύνταξη σε ενεργητική στο παραπάνω
απόσπασµα.
β. Να γίνει συντακτική αναγνώριση των λέξεων:
βραχέα, δηµιουργός, τῆς σιωπῆς, τήν γραφήν, διά τήν
ἔχθραν.
1. α.
πυνθάνοµαι, διαβάλλει, φέρει:
να γράψετε το β ενικό πρόσωπο προστακτικής και το απαρέµφατο
αορίστου και παρακειµένου στη φωνή όπου βρίσκονται.
β. Τα επίθετα
βραχέα, πολλά
να κλιθούν και στους δύο αριθµούς, στο γένος και στο βαθµό που βρίσκονται.
2. Να βρεθούν και να χαρακτηριστούν οι δευτερεύουσες επιρρηµατικές προτάσεις της παραγράφου 216 του
κειµένου.
1. α.
ὠφέληται, ἐνδεικνύµενος:
να γραφεί στην ίδια φωνή το β ενικό και β πληθυντικό πρόσωπο της ευκτικής και
προστακτικής ενεστώτα των παραπάνω τύπων.
β.
ἐµαυτόν
: να γράψετε το γ πρόσωπο στο ουδέτερο γένος στον πληθυντικό αριθµό της παραπάνω
αντωνυµίας.
2.
"λέγων ὡς ἐγώ ... ἔχθραν":
να µετατρέψετε τον πλάγιο λόγο σε ευθύ.