ΕΝΟΤΗΤΑ 1
η
115
&
ΣΧΟΛΙΑ - ΘΕΜΑ 42
ἐπερωτᾶν:
τελ. απαρεµφ. αντικ. στο ρ.
µέλλει
/
τίς ἄν εἴη τοιοῦτος ἰατρός:
πλάγια ερωτηµ. προτ.,
εισάγεται µε την ερωτηµατική αντωνυµία
τίς
(µερικής αγνοίας), εκφέρεται µε δυνητική ευκτική, γιατί
δηλώνει το δυνατό στο παρόν - µέλλον και λειτουργεί σε θέση έµµεσου αντικ. στο
ἐπερωτᾶν
/
ἀσθενοῦντι
: χρονική µτχ. συνηµ. στο έµµεσο αντικ. του ρ.
συµβουλεύοι
(τῷ νοσοῦντι),
λειτουργεί ως
επιρ. προσδ. του χρόνου στο ρ.
συµβουλεύοι / τελευτήσαντος:
χρονική µτχ. γενική απόλυτη, λειτουργεί
ως επιρ. προσδ. του χρόνου στο
ἐλθών
/
ἐλθών
: χρονική µτχ. συνηµ. στο υποκ. του ρ.
διεξίοι,
λειτουργεί ως επιρ. προσδ. του χρόνου στο ρ. /
ἅ ἐπιτηδεύσας ὑγιής ἄν ἐγένετο:
πλάγια ερωτηµ.
προτ., εισάγεται µε την αναφορική αντωνυµία
ἅ
(µερικής αγνοίας), εκφέρεται µε δυνητική οριστική,
γιατί δηλώνει το δυνατό στο παρελθόν και λειτουργεί σε θέση αντικ. στο
διεξίοι / ἐπιτηδεύσας
:
υποθετική µτχ. συνηµ. στο υποκ. του ρ.
ἄν ἐγένετο
· µε απόδοση το ρ.
ἄν ἐγένετο
σχηµατίζει
λανθάνοντα υποθετικό λόγο του µη πραγµατικού και λειτουργεί ως επιρ. προσδ. της προϋπόθεσης στο
ρ. /
σῴζεσθαι
: τελ. απαρεµφ. υποκ. στο απρ. ρ.
ἦν
/
τήν πόλιν:
υποκ. στο απαρεµφ.
σῴζεσθαι
,
ετεροπροσωπία /
διαβάλλων
: τροπική µτχ. συνηµ. στο υποκ. του ρ.
κωλύοι
, λειτουργεί ως επιρ. προσδ.
του τρόπου στο ρ. /
συµβουλεύειν
: τελ. απαρεµφ. έµµεσο αντικ. στο ρ.
κωλύει
/
ἐπ' ἀρετῇ:
εµπροθ.
προσδ. της αιτίας στο
στεφανοῦσθαι
/
κακῶν
: γεν. της αιτίας στο
αἴτιος
/
ὅτ' ἐνῆν σῴζεσθαι:
β' ουσα
χρονική προτ., εισάγεται µε το χρονικό σύνδεσµο
ὅτε
, εκφέρεται µε οριστική γιατί δηλώνει γεγονός
πραγµατικό (σύγχρονο), και λειτουργεί ως επεξήγηση στον εµπροθ. προδ. του χρόνου
ἐπ' ἐκείνων
τῶν καιρῶν.
ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
1. α.
δῆµον, πόλιν, πολιτείας:
να γράψετε τις πλάγιες πτώσεις των ουσιαστικών στον πληθυντικό αριθµό.
β. Να εντοπίσετε τα ασυναίρετα φωνηεντόληκτα ρήµατα του κειµένου και να γράψετε το γ ενικό και
πληθυντικό της οριστικής όλων των χρόνων στη φωνή που βρίσκονται.
2.
"Σαυτόν ... δύναιτο":
να χαρακτηρίσετε στο απόσπασµα τη συντακτική θέση όλων των όρων των προτάσεων.
1. α.
σαυτόν, ὅστις, µηδέν:
να αναγνωρίσετε τις αντωνυµίες και να τις κλίνετε στο ίδιο γένος - πρόσωπο και
στους δύο αριθµούς.
β.
Να γράψετε το γ ενικό πρόσωπο των εγκλίσεων του αορίστου β της ίδιας φωνής των παρακάτω ρηµατικών
τύπων:
ἀντερωτᾷς, διαβάλλων, ἐξαµαρτάνειν.
2. Να συµπληρώσετε τον πίνακα µε ένα +, χαρακτηρίζοντας συντακτικά τα απαρέµφατα.
απαρέµφατο Ειδικό Τελικό Υποκ.
Αντικ.
στο Ρήµα
Υποκ. απαρεµφ.
ταυτ.
ετερ.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
1.
διεξίοι, ἀποδοῖτο:
να αντικαταστήσετε εγκλιτικά τους παραπάνω τύπους και να γράψετε το β ενικό της
προστακτικής του ίδιου χρόνου.
2.
ἐλθών, ἐπιτηδεύσας, ἀποδράς:
να µετατραπούν οι µετοχές στις αντίστοιχες β' ουσες προτάσεις.




