96 / 112
ΕΝΟΤΗΤΑ 1
η
117
&
ΣΧΟΛΙΑ - ΘΕΜΑ 43
αἱ παλαῖστραι, τά διδασκαλεῖα, ἡ µουσική:
υποκ. του ρ.
παιδεύει
(πρβλ. Π. 156.2.β) /
τις:
υποκ. του ρ.
κηρύττεταί
, (προσωπική σύνταξη αντί απρόσωπης - έµφαση το υποκ.). Η ειδική προτ. είναι αντικ. του ρ.
κηρύττεται / ἄνθρωπος ἀσχηµονῶν καί βδελυρός:
περιγραφική παράθεση στο
τις
/
ἀσχηµονῶν
:
επιθετική µτχ. ως επιθ. προσδ. στο
ἄνθρωπος
/
βδελυρός
: επιθ. προσδ. στο
ἄνθρωπος
(παράλλαξη, βλ.
227.β.9) /
ὥσπερ Κτησιφῶν:
β' ουσα ελλειπτική αναφορική παραβολική του τρόπου /
ὡς κρίνοντες:
αιτιολογική µτχ. υποκειµενικής αιτιολογίας συνηµ. στο υποκ. του ρ.
φέρετε
, λειτουργεί ως επιρ. προσδ.
της αιτίας στο ρ. /
τοῖς νῦν παροῦσι (µέν) - ἐπερησοµένοις (δέ):
ουσιαστικοποιηµένες επιθ. µτχ. σε
θέση δοτ. αντικειµενικής στο
ἀπολογισµόν
/
τῶν πολιτῶν
: γεν. διαιρετική από το
τοῖς νῦν
παροῦσι
/
τοιαύτη
: κατηγ. στο
ἡ πόλις
µέσω του συνδετικού
εἶναι
/
ὁποῖός τις ἄν ᾖ ὁ κηρυττόµενος:
β' ουσα
αναφορική παραβολική προτ. του ποιού στο
τοιαύτη
, εισάγεται µε την αναφορική αντωνυµία
ὁποῖος
και
εκφέρεται µε υποτακτική γιατί δηλώνει το προσδοκώµενο σε σχέση µε το ρ. της β' ουσας ειδικής
πρότασης
δόξει
/
τοῖς προγόνοις - τῇ ἀνανδρίᾳ:
αντικ. στο
προσεικασθῆναι
/
ὑµᾶς
: υποκ. στο
απαρεµφ.
προσεικασθῆναι
, ετεροπροσωπία /
προσεικασθῆναι
: τελ. απαρεµφ. υποκ. στην απρ.
έκφραση
ἔστι ὄνειδος.
ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
1. α. Να γράψετε τα πρωτόκλιτα ουσιαστικά που υπάρχουν στο κείµενο στην ίδια πτώση του άλλου αριθµού.
β. Να εντοπίσετε όλα τα ρήµατα του κειµένου που σχηµατίζουν αόριστο β (α συζυγίας) και να γράψετε σε όλα
το απαρέµφατο και τη µετοχή (αορίστου β ) στα τρία γένη, στην ονοµαστική του ενικού αριθµού.
2.
"ὅτι οὐχ αἱ παλαῖστραι ... τά δηµόσια κηρύγµατα":
να αναγνωρίσετε το είδος της πρότασης. Να
δικαιολογήσετε την απάντησή σας.
1. α.
ἀσχηµονῶν, τοιαύτη, ὄνειδος:
να κλίνετε τους τύπους στο ίδιο γένος στον ενικό και πληθυντικό αριθµό.
β. Να εντοπίσετε τα συνηρηµένα ρήµατα
του κειµένου και να τα γράψετε στο β ενικό πρόσωπο του
ενεστώτα σε όλες τις εγκλίσεις και στο β ενικό του παρατατικού.
2.
ἕνεκα καί ἀνδραγαθίας καί εὐνοίας:
τι δηλώνει και µε ποιους άλλους τρόπους εκφέρεται ο προσδιορισµός
αυτός στην αρχαία ελληνική;
1.
υἱόν:
να κλιθεί σε όλους τους τύπους και στους δύο αριθµούς.
2. α.
ἐπερησοµένοις, ὁ κηρυττόµενος:
να µετατραπούν οι µετοχές στις αντίστοιχες β' ουσες προτάσεις.
β.
"ὅτι τοιαύτη δόξει ἡ πόλις εἶναι":
να κάνετε τις απαραίτητες αλλαγές ώστε η σύνταξη να γίνει απρόσωπη.