16 / 18
ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ
19
διοργανώνω / συμφωνώ, κλείνω
συμφωνία.
ἀκολουθεῖν:
τελ. απαρ. ως
επεξήγηση στο
τοῦτο
.
ἀνακοινόω -ῶ
(+δοτ. / +δοτ +αιτ.):
ανακοινώνω / συμβουλεύομαι.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:
Άνδρες Λακεδαιμόνιοι, δεν αγνοώ βέβαια ότι αυτά που πρόκειται
να πω δεν θα λεχθούν για να σας ευχαριστήσουν· αλλά νομίζω ότι, όσοι θέλουν
να παραμείνει όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο σταθερή η φιλία, την οποία
τυχόν θα συνάψουν, πρέπει να εξηγεί ο ένας στον άλλο τα αίτια των πολέμων.
Εσείς λοιπόν πάντοτε διακηρύσσετε· πρέπει οι πόλεις να είναι αυτόνομες, αλλά
οι ίδιοι είστε το μεγαλύτερο εμπόδιο στην αυτονομία. Διότι κάνετε πρωταρχικά
με τις συμμαχικές πόλεις αυτή τη συμφωνία, δηλαδή να σας ακολουθούν
οπουδήποτε τυχόν τους οδηγείτε. Αλλά όμως πώς συμβιβάζεται αυτό με την
αυτονομία; Ακόμη, δημιουργείτε εχθρούς χωρίς να το ανακοινώσετε στους
συμμάχους και τους οδηγείτε εναντίον αυτών· έτσι λοιπόν, αυτοί που έχουν το
όνομα ότι είναι αυτόνομοι αναγκάζονται πολλές φορές να εκστρατεύουν εναντίον
των πιο αγαπητών τους φίλων.
14. Ὁρῶ οὐδένα ἀναμάρτητον διατελοῦντα
'All
'
Ópwj mšn
,
ð ¥ndrej LakedaimÒnioi
,
oÙk ™ggegšnhtai ¡mar
-
t»mata kaˆ ¢f
'
¹mîn kaˆ ¢f
'
Ømîn ™gë m2n oÙk ¨n œcein moi dokî e„pe‹n
·
oÙ mšntoi oÛtw gignèskw æj to‹j ¡mart£nousin oÙdšpote œti crhstšon
·
Ðrî g¦r tîn ¢nqrèpwn oÙdšna ¢nam£rthton diateloànta
.
Dokoàsi dš moi
kaˆ eÙporèteroi ™n…ote g…gnesqai ¤nqrwpoi ¡mart£nontej
,
¥llwj te kaˆ
™¦n kolasqîsin ØpÕ tîn ¡marthm£twn
,
æj ¹me‹j
.
Kaˆ Øm‹n d2 œgwge Ðrî
di¦ t¦ ¢gnwmÒnwj pracqšnta œstin Óte poll¦ ¢nt…tupa gignÒmena
.
Ξενοφῶντος, Ἑλληνικά, ΣΤ, ΙΙΙ, 10-11
ὅπως ... ὑμῶν:
ειδική πρότ. ως
αντικείμενο στο
εἰπεῖν
(Π. 72).
ἐγγίγνομαι
(+δοτ): γεννιέμαι,
γίνομαι, υπάρχω εκ φύσεως, είμαι
έμφυτος, παρεμβαίνω,
αναφαίνομαι, παρουσιάζομαι.
ἁμάρτημα:
αποτυχία, σφάλμα,
αδίκημα, αμάρτημα.
οὕτω γιγνώσκω:
έχω αυτή τη
γνώμη.
χρηστέον
(ενν. ἐστί): (Π. 140.2).
διατελῶ:
Π. 32.1.