8 / 18
ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ
11
ὁ ξένος
: φίλος (από φιλοξενία) /
ξένος / βάρβαρος / μισθοφόρος.
ἀλλήλοις:
δοτ. αντικειμενική στο
ξένοι
(Π. 50.ΙΙ.2).
καί
(τοῖς ἐξενωμένοις): επιδοτικός (
Π. 186).
καί
(ἔστιν ὅτε): συνδετικός (Π. 184).
ξενόω -ῶ
(ξένος): κάνω κάποιον
φίλο, φιλοξενώ.
τοῖς ἐξενωμένοις:
ουσιαστ. επιθετ.
μτχ. ως αντικ. στο
πολεμοῦσι
(Π.
121).
ἔστιν ὅτε:
μερικές φορές, ενίοτε (Π.
97.5).
καί
(ἀπέκτειναν): επιδοτικός.
καί
(ἡμεῖς): συμπερασματικός.
σοί:
δοτική αντικειμενική στο
φίλοι.
περί παντός ποιοῦμαι
+ απαρέμφ.:
κάνω το παν για να ...
ἀλλάσσω
(+αιτ. / +αιτ. +γεν.):
αλλάσσω, μεταβάλλω.
ἀντί βασιλέως
: εμπρόθ. προσδ.
της αντικατάστασης.
δεσπότου:
επιθ. προσδ. στο
βασιλέως.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:
Ο Αγησίλαος μετά από λίγο είπε· Αλλά νομίζω, Φαρνάβαζε, πως
γνωρίζεις ότι και στις ελληνικές πόλεις οι άνθρωποι γίνονται μεταξύ τους φίλοι
από φιλοξενία. Αυτοί όμως, όταν οι πόλεις τους εμπλακούν σε πόλεμο, μαζί με
τις πατρίδες πολεμούν ακόμη και εναντίον των φίλων τους, και, αν έτσι τα φέρει
η τύχη, κάποιες φορές ακόμη και σκοτώνει ο ένας τον άλλο. Έτσι λοιπόν και
εμείς τώρα που πολεμάμε εναντίον του βασιλιά σας έχουμε βρεθεί στην ανάγκη
να θεωρούμε εχθρικά όλα όσα ανήκουν σ’ εκείνον· θα κάναμε όμως τα πάντα για
να γίνουμε φίλοι μαζί σου. Και αν επρόκειτο να μεταβάλεις εσύ στη θέση του
κυρίαρχου (σου) βασιλιά εμάς ως κυρίαρχους, εγώ τουλάχιστον δεν θα σου το
συμβούλευα.
7. Ανάκληση του Αγησίλαου από την Ασία
'Aghs…laoj m2n d¾ ™n toÚtoij Ãn
.
Oƒ d2 LakedaimÒnioi ™peˆ safîj
Ésqonto t£ te cr»mata ™lhluqÒta e„j t¾n `Ell£da kaˆ t¦j meg…staj pÒleij
sunesthku…aj ™pˆ polšmJ prÕj ˜autoÚj
,
™n kindÚnJ te t¾n pÒlin ™nÒmisan
kaˆ strateÚein ¢nagka‹on ¹g»santo enai
.
Kaˆ aÙtoˆ m2n taàta
pareskeu£zonto
,
eÙqÝj d2 kaˆ ™pˆ tÕn 'Aghs…laon pšmpousin 'Epikud…dan
.
`O d
'
™peˆ ¢f…keto
,
t£ te ¥lla dihge‹to æj œcoi kaˆ Óti ¹ pÒlij ™pistšlloi
aÙtù bohqe‹n æj t£cista tÍ patr…di
.